หนู......คุยกับใคร

 ..............เรื่องนี้อาจมาเล่าช้ากันไปหน่อยนะครับ   อะเข้าเรื่องเลยละกันครับ  ในเมื่องครั้งก่อนนะคัรับที่ผมไปหาข้อมูลมาครับ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้เล่าเลย  คือว่า  ในตอนเย็นของวันหนึ่งมีอาจารย์คนหนึ่งหลังจากทำงานบนตึกเสร็จก็เริ่มจะมืดค่ำ  พอดีอาจารย์คนนี้เทอร์มีลูกสาวคนหนึ่งซึ่งตอนนั้นน่าจะเรียนประมาณ  อนุบาลหนึ่งอนุบาลสองนี้ละมั้ง   อาจารย์คนนั้นเดินลงมาที่รถกับลูกสาวของเทอร์  อาจารย์คนนั้นก้อเดินไปที่รถ  เพื่อเอาของที่พรุงพรังไปเก็บในรถ  แต่อาจายร์ไม่ทันดูลูกสาวของเทอร์ หันกลับไปข้างหลังเหมือนลูกสาวของเทอร์ เหมือนคุยอยู่คนเดียว  อาจารย์ก็นึกว่าคุยตามประสาเด็ก  แล้วอาจารย์ก็เรียกลูกสาวขึ้นรถ  แต่พอขึ้นรถลูกสาวของอาจารย์กลับโบกมือบ้ายบาย ไปนอกรถ  ทำให้อาจารย์คนนั้น ตกใจมาก  เลยถามออกไปว่า  หนูโบกมือบ้ายบายใครละลูก  แล้วลูกสาวก็หันกลับมาตอบว่า  พี่สาวคนที่สวยๆที่ยืนคุยกับหนูเมื่อกี้ไงค่ะ  หลังจากได้ยินแบบนี้อาจารย์ก็รีบตั้งสติละขับรถกลับบ้านทันที................คุณคิดว่า เด็กคนนั้นจะเจอแบบนั้นจริงๆไหมครับ

ถวายของ...แต่กลับเจอของ

                                                       
ครั้งหนึ่ง  ในมหาวิทยาลัยมีงานกีฬาสัมพันธ์ทุกๆสีต่างพากันมาเตรียมงานตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง  มองไปทุกทิศทุกทางในมหาวิทยาลัยต่างมืดมิด  มีเพียงแสงไฟบางจุด ที่พร่ามัว  ภายในมหาวิทยาลัยต่างก็มีนักศึกษามาเตรียมตัวกัน  แต่สีของสาขาผมนั้น  ก็ได้ไปจัดการจุดธูปบนบานสารกล่าว ณ สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ของมหาวิทยาลัย  โดยได้เตรียมผลไม้ไปถวาย  ในท่ามกลางความมืดมิดที่มีเพียงแสงที่พร่ามัวจากทางเดิน พวกเพื่อนๆ ได้ไปถวายผลไม้กัน ประมาณสามสี่คน  ตอนนั้นเพื่อนๆ ได้ทำการจุดธูปเทียนถวายของกันอยู  แต่มีแฟนของเพื่อนผมคนหนึ่ง  เดินมา  แล้วเรียกแฟนเค้าลงมา  ลงมา  อย่าแบบว่าเพื่อนๆ ทีกำลังถวายของนั้นตกใจกันหมด  พอแฟนเค้าลงมาก็กระซิบข้างหูกันสองคน  พอถวายของเสร็จทุกคนก็ต่างพากันออกจากสถานที่นั้น  พอทุกคนออกมาเสร็จเพื่อนผมคนนั้น ก็เหล่าให้เพื่อนที่เหลือฟังว่า  เมื่อกี่ตอนที่เราถวายของกัน  แฟนเค้าเห็นพ่อปู่นั่งห่อยขาแสงออร่าสีเขียว  แพรกระจาย  เค้าเลยเรียกแฟนเค้าลงมา  .......  ทุกคนคิดว่าท่านปรากฏตัวทำไม

ใคร....ผ่านหลังห้อง

                                   

จากเหตุการณ์นี้ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง ในตอนที่ทางมหาวิทยาลัยได้มีการจัดงานเกษียญให้แก่อาจารย์ที่หมดวาระหน้าที่ ในมหาวิทยาลัย แต่ในงานนี้อาจารย์ แต่ละแผนกแต่ละสาขานั้นต้องจัดให้มีการแสดงในงาน  และวันหนึ่งพวกอาจารย์ก็นัดกันซ้อมการณ์แสดงในห้องเรียนห้องหนึงซึ่งเป็นห้องใหญ่  และมีที่นั่งมากมายและค่อนข้างติดกัน เต็มไปหมด  พววกอาจารย์ก้อซ้อมการแสดงกันไปเรื่อยๆ โดยมีการใช้โน๊ตบุ๊คบรรทึกภาพวิดีโอไว้เพื่อจะนำมาดู  เมื่อพวกอาจารย์ซ้อมการแสดงกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่างพากันมาดูวิดีดอที่บรรทึกภาพไว้  พวกอาจารย์ก็ดูวิดีโอกันไปตามปกติ แต่มีอาจารย์เห็นสิ่งผิดปกติในภาพ คือมีคนเดินอยู่ที่หลังห้องแบบเร็วมาก  เป็นตัวสีดำๆ ไม่เห็นหน้า  ทุกคนต่างพากันตกใจ  และรีบพากันออกจากห้อง  และอาจารย์คนหนึ่งได้ถามแม่บ้านว่าช่วงนั้นได้ไปข้างหลังห้องรึป่าว  แต่ป้ากลับบอกว่า ป้าอยู่หน้าห้องตลอด.............คุณคิดว่าสิ่งที่ปรากฏอยู่ในวิดีโอนั้นคือสิ่งที่คุณคิดรึเปล่า..

เสียงรองเท้า....บนตึก

                                 
ครั้งหนึ่ง....มีป้าแม่บ้านในมหาวิทยาลัยเคยเล่าให้ฟังว่า  ป้าเคยมาปิดตึกของคณะหนึ่ง ประมานเวลาสามทุ่ม  แต่ครั้งนี้ป้ามีความรู้สึกแปลกๆ  ตั้งแต่เดินเข้ามาบริเวณตึก แต่ป้าก็เดินไปปิดตึกแบบปกติของทุกวัน แต่ป้ากลับได้ยินเสียงของรองเท้าคัทชู  ของหญิงสาว เดินไปมาอยู่บนตึก ป้าก็ไม่เอะใจคิดอะไร  ป้าก็ตะโกนขึ้ไปบนตึกว่า  มีใครอยู่ข้างบนไหม ป้าจะปิดตึกแล้ว แต่สิ่งที่ได้ยินกลับมาไม่มีเสียงตะโกนกลับ แต่กลับเป็นเสียงของรองเท้าคัทชูของหญิงสาวดังลั่นสนั่น  อยู่บนตึก  ตอนนั้นป้าก็คิดและพูดออกมาว่า  ป้าจะมาปิดตึกแล้ว  กลับบ้านกันได้แล้ว  ทันใดนั้น เสียงรองเท้านั้นก็เงียบหายไป  .....  คุณคิดสิ่งที่ป้าเค้าเจอ  นั้นคืออะไร

นางรำ หน้าศาล....

ในค่ำคืนที่มืดสนิท ในช่วงของการเตรียมการสร้างฉาก ในงานกีฬาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยหนึ่ง ในตัวเมื่องเชียงใหม่ ช่วงเวลาประมาณ ตี 2 ถึง ตี 3  ทุกคนต่างพากันอยู่ที่โรงยิมเพื่อเตรียมงานของวันถัดไป แต่มีนักศึกษาชายคนหนึ่ง เพิ่งเข้ามาขี่รถมอเตอร์ไซค์ของเค้า  ผ่านทางด้านข้างมหาวิทยาลัย  แต่ในขณะที่เค้าขี่มอเตอร์ไซค์อยู่นั้น  เค้าชำเลืองมองผ่านรอดรั้วเข้ามาภายในมหาวิทยาลัย  แต่สิ่งที่เค้าเห็นโดยไม่ตั้งใจนั้น กลับเป็นภาพที่ทุกคนไม่อยากเห็น แต่เค้ากลับเห็นภาพหญิงสาวชุดขาวคนหนึ่ง มาร่ายรำหน้าศาลในช่วงเวลานั้น  แต่สักขยิบตา เค้าพยายามตั้งสติ แต่สิ่งที่มองกลับไปก็ไม่เจออะไรแล้ว.......แล้วคุณคิดว่าสิ่งที่เค้าเจอนั้นคืออะไร